Masal Dünyasına Geçiş "Tekerlemeler" -Dilek ÇAKIN Denizli Katip Çelebi İO

 

MASAL DÜNYASINA NASIL GİRERİZ

Masallar bizi bulunduğumuz dünyadan alıp farklı bir dünyaya taşır. Bu dünyada herşey mümkündür. Çünkü bizim hayal dünyamızdır. Masal dünyasına geçişte tekerlemeler büyük önem taşır. Tekerlemeler sayesinde masal dünyasına yumuşak bir geçiş yaşarız. Burada hayvanlar konuşabilir, halılar uçabilir, gökyüzüne çıkabiliriz.

Masal dünyasından gerçek dünyaya dönüşte de gökten üç elma düşürürüz. Böylece masal dünyasından gerçek dünyaya dönüş yolculuğumuz gerçekleşmiş olur…

İşte size masal dünyasına geçişte kullanabileceğimiz birkaç tekerleme örneği:

Bir varmış bir yokmuş…
Masalın yalanı mı olurmuş?
O yalan bu yalan,
Fili yuttu bir yılan…
Bu da mı yalan?
Derken; sabahleyin erken, keçiler koyunları tıraş ederken,
Tahtakurusu saz çalar, fare cirit atar iken,
Çıkmış bir kocakarı ortaya…
En sonunda açmış ağzını, yummuş gözünü.
Bir laf etmiş, bir laf etmiş…
Bakalım ne laflar etmiş

 

For foradan sür süreden.
Manisa’dan Tire’den,
Yenice çıktım buradan,
Konaraktan göçerekten,
Lale, sümbül biçerekten,
Kahve, tütün içerekten.
Sulu yerde peynir ekmek,
Susuz yerde kavun, karpuz yiyerekten,
Az gittim, uz gittim,
Bir de arkama baktım,
Bir arpa boyu yol gitmişim.
Eve vardım, ekmek yedim,
Hoca’ya vardım değnek yedim,
Babam bana darı verdi,
Ben darıyı kuşa verdim.
Kuş bana kanat verdi,
Ben kanadı havaya verdim,
Hava bana yağmur verdi,
Ben yağmuru yere verdim.
Yer bana çimen verdi,
Ben çimeni koyuna verdim.
Koyun bana kuzu verdi,
Ben kuzuyu bey’e verdim,
Bey bana katır verdi.
Bindim katırın beline,
Gittim urum eline,
Katır beni düşürdü,
Elimi yüzümü şişirdi.
Kızlar geldi bakmaya,
Kıyamadım öpmeye.
Ninem geldi almaya, on
Yollarıma bakmaya.
Ninemin nesi var?
Koynu dolu muzu var,
Soydum yedim muzunu,
Tuttum onun sözünü
Gide gide gittim,
Bir çayıra girdim
Gökten bir beşik indi,
İçinden bir bebek indi.
Allah dedim, büyüttüm,
Ninni dedim, uyuttum,
Hak yoluna gönderdim.
Hak yolunda bir kilim,
Hurmalar dilim dilim
Onu yiyen dervişler,
Hak yoluna ermişler

 

Bir varmış bir yokmuş… Evvel zaman içinde, kalbur
saman içinde develer tellal iken, pireler berber iken ben ba-
bamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken birden ip koptu beşik
devrildi. Babamın kafası yarıldı. Eyvah! Kaç kaçabilirsen dön
köseyi. Neyse sözü fazla uzatmayalım, masaldır bunun adı,
kaçırmayalım tadı…

 

Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde,
Cinler top oynarken eski hamam içinde…
Ben deyim şu ağaçtan,
Siz deyin şu yamaçtan,
Uçtu uçtu bir kuş uçtu; kuş uçmadı,
Gümüş uçtu. Gümüş uçmadı,
Uçar mi, uçmaz mı demeye kalmadı;
Anam düştü eşikten, babam düştü beşikten…
Biri kaptı maşayı, biri aldı meşeyi;
Dolandım durdum dört köşeyi…
Vay ne köşe bu köşe!
Dil dolanmadan ağız varmaz bu işe;
Bu köşe yaz köşesi, şu köşe kış köşesi,
Şu köşe güz köşesi, diye iki tekerleyip
Üç yuvarlarken aşağıdan sökün etmez mi Maraş paşası!
Hemen bir sarıya bir fare deliği bulup,
Attım kendimi dışarı;
Gelgelelim şu mahallenin yumurcakları haşarı mı haşarı;
Bir fiske vurdular enseme, gözlerim fırladı dışarı!
Az gittim uz gittim…
Dere tepe düz gittim.
Çayır çimen geçerek,
Lale sümbül biçerek;
Soğuk sular içerek,
Altı ayla bir güz gittim.
Bir de dönüp ardıma baktım ki,
Ne göreyim, gide gide bir arpa boyu yol gitmişim
Vay başıma, hay başıma;
Bu yol bitecek gibi tükenecek gibi değil,
Ya bir devlet kuşu konsa başıma,
Ya da alsa beni kanadına kaşına,
Demeye kalmadı bir de gördüm ki, ne göreyim?
Adıyla sanıyla, yeşiliyle alıyla,
Zümrüdüanka dedikleri değil mi?
Kafdağı’nın üstünden süzüm süzüm süzülüp geliyor.
Bakın hele! Yüzü insan, gözü ahu.
Ne maval, ne martaval.
İşitilmedik bir masal!

 

 

 

                                                                                                                          Dilek ÇAKIN

                                                                                                                   Denizli Katip Çelebi İO